Drie zonen, drie dochters, drie wensen of drie uitdagingen. Nummer drie is een nummer van voorspoed en wordt vertegenwoordigd door mythen en volksverhalen uit verschillende landen.
Welke symboliek zou je kunnen halen uit het volgende Scandinavische volksverhaal?
Jesper de hazenhoeder (Jesper Harehyde) – deel 1
Er was eens een koning die regeerde over een klein koninkrijk op een plek die zich bevond tussen de rijzende en ondergaande zon in. Het koninkrijk was klein, maar dat was normaal in die tijd. Vanuit zijn kasteeltoren kon de koning de grenzen van zijn rijk zien. Ondanks dat het klein was, was hij er zeer trots op. Hij was bezorgd over wat er zou gebeuren als hij er niet meer zou zijn. Hij hoopte dat zijn koninkrijk veilig en voortvarend zou blijven na zijn overlijden.
De koning had maar één kind, een dochter. Hij verlangde ernaar dat zijn dochter een man zou trouwen die de moeite waard zou zijn om hem op te volgen. Maar waar kon hij iemand vinden die rijk en slim was en die goed bij de prinses zou passen? Zijn gepieker hield hem tot diep in de nacht wakker.
Na enige tijd kwam hij met een idee. Hij verkondigde door zijn hele rijk en aangrenzende rijken dat wie hem een dozijn van de mooiste parels kon bezorgen en enkele bepaalde taken kon uitvoeren, zijn dochter mocht trouwen en mettertijd de troon zou opvolgen. De parels, zo dacht hij, zouden ervoor zorgen dat hij op zijn minst een rijke kerel zou zijn. Om de taken goed uit te kunnen voeren, zou hij ook een begaafde man moeten zijn.
Er waren genoeg kandidaten die de mooiste parels konden leveren. Er kwamen rijke handelaren en buitenlandse prinsen. De een na de ander. Soms kwamen er zoveel tegelijk dat de koning er geïrriteerd van werd. Tot zijn grote teleurstelling was er niemand bij die een eenvoudige taak kon uitvoeren.
Nadat een aantal weken verstreken waren, was er nog steeds niemand die de perfecte schoonzoon kon zijn.
Nu was het zo, dat er in een klein hoekje van zijn koninkrijk, aan de zee, een arme visserman woonde, Hij had drie zonen, Peter, Paul en Jesper. Peter en Paul waren al volwassen mannen, maar Jesper was nog maar net uit zijn tienerjaren. De twee oudsten waren aanzienlijk groter en sterker dan de nog jongensachtige Jesper. Jesper was de slimste van de drie, maar zijn broers zouden dat nooit toegeven!
Op een dag voer de visserman uit op zee. Hij had een goede visvangst. In zijn netten vond hij ook drie dozijn oesters. Toen hij ze thuis openmaakte, zag hij dat er in elk van de oesters een grote prachtige parel verborgen lag. De broers kregen alle drie hetzelfde idee: ze maakten een kans om met de prinses te trouwen. Ze besloten dat ze de parels eerlijk onder elkaar zouden verdelen en dat hun leeftijd bepalend zou zijn voor wie als eerste de koninklijke uitdaging aan zou mogen gaan.
Toen de oudste, Peter, 's ochtends wakker werd, stopte hij de parels in een mandje en ging hij op pad naar het paleis. Hij was nog maar net onderweg toen hij de koning van de mieren en de koning van de kevers tegenkwam. Beide koningen hadden hun eigen leger klaarstaan om een strijd aan te gaan. "Kom mee en help me", zei de mierenkoning. "De kevers zijn te groot en te sterk voor ons. Help ons en misschien kunnen we jouw ook behulpzaam zijn een van deze dagen".
Peter antwoordde: “Ik heb geen tijd om me met de zaken van anderen te bemoeien.” “Doe zelf je uiterste best met vechten”. Met dat advies verliet hij de oorlogvoerende koningen.
Een stukje verderop kwam Peter een oude vrouw tegen. “Goedemorgen jongeman. Jij bent vroeg op! Wat heb je in jouw mandje?”, vroeg ze nieuwsgierig. “Sintels”, antwoordde Peter meteen en liep vlug door. Hij mompelde nog na: "Dat krijg je als je zo nieuwsgierig bent". “Goed, goed”, riep de vrouw hem toe, “sintels zullen het zijn”. Peter negeerde haar.
Hij kwam snel aan bij het paleis en werd meteen naar de koning gebracht. Toen hij het mandje opendeed, waren de koning en zijn hofhouding van mening dat de parels de mooiste waren die ze tot nu toe hadden gezien. Plots gebeurde er iets vreemds: de parels verloren hun witte kleur en glans. Ze werden doffer en kleurden van grijs naar zwart totdat er slechts een hoopje sintels in het mandje lag. Peter was met stomheid geslagen. Hij had geen enkel woord paraat om een verklaring aan de koning te geven. Hij verliet op stel en sprong het paleis. Bij thuiskomst vertelde hij zijn vader en broers dat hij niet geslaagd was, maar hij zei niet waarom.
Einde van deel 1 – Dit is het eerste deel van het volksverhaal. De symbolische kracht van het getal drie is al uitgelegd. Kun je nog meer symbolieken uit dit eerste deel halen? Denk daarvoor bijvoorbeeld aan de symboliek van de elementen, personages, enz.
Volgende week verschijnt het tweede deel met nog meer symbolieken!